سلام به همه شما دوستان عزیز دوره ساز، تنها سایت ساز تخصصی ویژه مدرسین. این روزها مثل خیلی‌های دیگه احساس می‌کنید یه چیزی کمه، یه چیزی سر جاش نیست. انگار موتور حرکتتون خاموش شده و هر کاری می‌کنید روشن نمیشه. اگه همچین حسی دارید، احتمالاً با مهمون ناخونده‌ای به اسم "بی انگیزگی" دست و پنجه نرم می‌کنید. نگران نباشید، شما تنها نیستید و مهمتر از اون، این مشکل قابل حله. تو این مقاله می‌خوایم زیر و بم این سندروم بی انگیزگی رو با هم بکشیم بیرون، از علل و انواعش بگیم تا راه‌های پیشگیری و درمانش. پس با ما در دوره ساز همراه باشید.

بی انگیزگی دقیقاً یعنی چی؟ نگاهی به سندروم بی انگیزگی

فکر کن یه ماشین آخرین مدل داری که همه چیش سالمه، از موتور و لاستیک گرفته تا سیستم صوتی خفنش. اما یه مشکل کوچیک داره: سوئیچش نیست! یا اصلاً حوصله نداری استارت بزنی و راه بیفتی. سندروم بی انگیزگی هم یه چیزی تو همین مایه‌هاست. یعنی شما توانایی انجام کارها رو دارید، حتی شاید بدونید باید چیکار کنید، اما اون جرقه اولیه، اون اشتیاق و میل به حرکت در شما وجود نداره یا خیلی کمه.

به عبارت دیگه، بی انگیزگی یه حالت روانشناختیه که در اون فرد علاقه و انرژی لازم برای شروع و ادامه دادن فعالیت‌های هدفمند رو از دست میده. این حالت می‌تونه روی جنبه‌های مختلف زندگی، از کار و تحصیل گرفته تا روابط اجتماعی و حتی مراقبت از خود، تأثیر منفی بذاره. فرد بی انگیزه ممکنه احساس پوچی، بی‌تفاوتی و خستگی مزمن داشته باشه و حتی ساده‌ترین کارها براش مثل کوه کندن به نظر برسه.

چرا بی انگیزه میشیم؟ ریشه‌یابی علل به وجود آمدن بی انگیزگی

حالا که فهمیدیم بی انگیزگی چیه، وقتشه ببینیم اصلاً چرا سر و کله‌اش پیدا میشه. دلایل بی انگیزگی می‌تونن خیلی متنوع باشن و اغلب ترکیبی از چند عامل مختلف هستن. بیاید چندتا از مهم‌ترین‌هاش رو بررسی کنیم:

• عوامل روانشناختی:

  • افسردگی: یکی از شایع‌ترین دلایل بی انگیزگی، افسردگیه. وقتی حال دل آدم خوب نباشه، طبیعیه که انگیزه‌ای هم برای انجام کارها نداشته باشه.(هر چند حق داریم همه افسرده باشیم)
  • اضطراب: نگرانی و استرس بیش از حد هم می‌تونه انرژی روانی ما رو تخلیه کنه و باعث بشه از شروع کارها طفره بریم.
  • عزت نفس پایین: وقتی خودمون رو باور نداشته باشیم و احساس کنیم به اندازه کافی خوب نیستیم، انگیزه‌ای هم برای تلاش کردن و رسیدن به اهداف پیدا نمی‌کنیم.
  • کمال‌گرایی منفی: گاهی اوقات اونقدر از خودمون انتظار داریم که از ترس شکست خوردن یا نرسیدن به اون استاندارد ایده‌آل، اصلاً کاری رو شروع نمی‌کنیم.
  • احساس درماندگی آموخته شده: اگه به طور مکرر در موقعیت‌هایی قرار بگیریم که کنترلی روی اوضاع نداریم، ممکنه به این نتیجه برسیم که تلاش کردن بی‌فایده است و انگیزه‌مون رو از دست بدیم.

  • فقدان هدف و معنا در زندگی: وقتی نمی‌دونیم برای چی تلاش می‌کنیم و هدف مشخصی نداریم، انگیزه هم خود به خود کم میشه.

     

• عوامل محیطی و اجتماعی:

  • محیط کار یا تحصیل نامناسب: یه محیط پراسترس، سمی، یا جایی که احساس قدردانی و پیشرفت نمی‌کنید، می‌تونه به شدت روی انگیزه‌تون تأثیر منفی بذاره.
  • فقدان حمایت اجتماعی: وقتی احساس تنهایی می‌کنیم و کسی نیست که تشویقمون کنه یا در سختی‌ها کنارمون باشه، حفظ انگیزه سخت‌تر میشه.
  • مشکلات اقتصادی و اجتماعی: نگرانی‌های مالی، بیکاری، یا بی‌ثباتی اجتماعی می‌تونه انرژی روانی زیادی از ما بگیره و انگیزه‌مون رو کم کنه.

  • تغییرات بزرگ زندگی: اتفاقاتی مثل از دست دادن عزیزان، طلاق، یا مهاجرت می‌تونه باعث بشه برای مدتی انگیزه‌مون رو از دست بدیم.

     

• عوامل فیزیولوژیکی و سبک زندگی:

  • مشکلات جسمی و بیماری‌ها: برخی بیماری‌های جسمی، مثل کم‌کاری تیروئید یا کم‌خونی، می‌تونن باعث خستگی و بی‌انگیزگی بشن.
  • کمبود خواب: خواب ناکافی و بی‌کیفیت تأثیر مستقیمی روی سطح انرژی و انگیزه ما داره.
  • تغذیه نامناسب: رژیم غذایی ناسالم و فاقد مواد مغذی ضروری می‌تونه منجر به خستگی و کاهش انگیزه بشه.
  • عدم فعالیت بدنی: ورزش نکردن و بی‌تحرکی هم می‌تونه باعث کاهش سطح انرژی و انگیزه بشه.

  • مصرف مواد مخدر و الکل: این مواد می‌تونن تعادل شیمیایی مغز رو به هم بزنن و باعث بی‌انگیزگی بشن.

     

    

     

     

انواع بی انگیزگی: وقتی بی‌حوصلگی شکل‌های مختلفی به خودش می‌گیره

اگر به تعریف بی انگیزگی در ویکی پدیا نگاه کنیم متوجه میشیم که این یه مفهوم کلیه، اما می‌تونه در شکل‌ها و شدت‌های مختلفی ظاهر بشه. شناخت انواع بی انگیزگی به ما کمک می‌کنه تا ریشه مشکل رو بهتر پیدا کنیم و راه حل مناسب‌تری براش پیدا کنیم.

• بی انگیزگی عمومی (General Apathy): این نوع بی‌انگیزگی تقریباً همه جنبه‌های زندگی فرد رو تحت تأثیر قرار میده. فرد نسبت به کار، روابط، سرگرمی‌ها و حتی مراقبت از خودش بی‌تفاوت میشه. این حالت اغلب با افسردگی شدید همراهه.

   

• بی انگیزگی موقعیتی (Situational Apathy): در این حالت، بی‌انگیزگی فقط در موقعیت‌های خاصی بروز می‌کنه. مثلاً فرد ممکنه نسبت به کارش بی‌انگیزه باشه، اما در روابط اجتماعی یا سرگرمی‌هاش همچنان فعال و باانگیزه باشه.

   

• بی انگیزگی رفتاری (Behavioral Apathy): فرد از نظر ذهنی ممکنه ایده‌ها و برنامه‌هایی داشته باشه، اما در عمل هیچ اقدامی برای انجام اون‌ها نمی‌کنه. انگار یه چیزی جلوی حرکتش رو گرفته.

   

• بی انگیزگی شناختی (Cognitive Apathy): در این نوع، مشکل اصلی در فرآیندهای فکری و ذهنیه. فرد ممکنه در برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، و حل مسئله دچار مشکل بشه و نتونه اهداف مشخصی برای خودش تعیین کنه.

   

• بی انگیزگی عاطفی (Emotional Apathy): این نوع با کاهش شدید احساسات و هیجانات همراهه. فرد ممکنه نه احساس شادی کنه و نه غم. یه جور بی‌تفاوتی و کرختی عاطفی بر او حاکم میشه.

   

آیا میشه جلوی بی انگیزگی رو گرفت؟ راه‌های پیشگیری

خبر خوب اینه که بله، تا حد زیادی میشه از بروز بی انگیزگی پیشگیری کرد. البته هیچ تضمین صد در صدی وجود نداره، اما با رعایت چندتا نکته ساده می‌تونیم احتمال ابتلا به این مهمون ناخونده رو کمتر کنیم:

• برای خودتون اهداف مشخص و قابل دسترس تعیین کنید: داشتن هدف به زندگی جهت میده و انگیزه ایجاد می‌کنه. اهداف بزرگ رو به قدم‌های کوچیک‌تر تقسیم کنید تا احساس موفقیت بیشتری داشته باشید.

   

• به سلامت جسمی خودتون اهمیت بدید: تغذیه سالم، خواب کافی و ورزش منظم رو جدی بگیرید. جسم سالم، روان سالم‌تری هم داره.

   

• مهارت‌های مدیریت استرس رو یاد بگیرید: تکنیک‌هایی مثل مدیتیشن، یوگا، یا تنفس عمیق می‌تونه بهتون کمک کنه تا با استرس‌های روزمره بهتر کنار بیاید.

   

• روابط اجتماعی سالم و حمایتگر داشته باشید: با دوستان و خانواده وقت بگذرونید و از حمایت اون‌ها بهره‌مند بشید.

   

• برای خودتون سرگرمی و تفریح در نظر بگیرید: کارهایی که ازشون لذت می‌برید رو در برنامه روزانه‌تون بگنجونید. این کارها بهتون انرژی میدن و حالتون رو خوب می‌کنن.

   

• مثبت‌اندیشی رو تمرین کنید: سعی کنید جنبه‌های مثبت اتفاقات رو ببینید و از افکار منفی دوری کنید. شکرگزاری هم می‌تونه خیلی کمک‌کننده باشه.

   

• یادگیری مستمر رو فراموش نکنید: یاد گرفتن چیزهای جدید به مغزتون پویایی میده و از یکنواختی جلوگیری می‌کنه.

   

• به موقع از متخصص کمک بگیرید: اگه احساس می‌کنید نمی‌تونید به تنهایی با مشکلاتتون کنار بیاید، از یه روانشناس یا مشاور کمک بگیرید.

   

   

  

   

چطور بفهمیم واقعاً بی انگیزه شدیم؟ نحوه صحیح تشخیص بی انگیزگی

تشخیص بی انگیزگی گاهی اوقات می‌تونه سخت باشه، چون علائمش با خیلی از مشکلات دیگه مثل خستگی معمولی یا حتی تنبلی اشتباه گرفته میشه. اما چندتا نشونه هست که اگه برای مدت طولانی (معمولاً بیشتر از دو هفته) در شما وجود داشته باشه، باید جدی گرفته بشه:

• کاهش قابل توجه علاقه یا لذت از همه یا تقریباً همه فعالیت‌ها.

   

• احساس خستگی و کمبود انرژی مداوم، حتی بعد از استراحت کافی.

   

• مشکل در شروع کردن و به پایان رسوندن کارها.

   

• بی‌تفاوتی نسبت به اتفاقات و افراد اطراف.

   

• کاهش ابتکار عمل و خلاقیت.

   

• مشکل در تمرکز و تصمیم‌گیری.

   

• احساس پوچی و بی‌معنایی.

   

• کناره‌گیری از فعالیت‌های اجتماعی.

   

• اهمال کاری و به تعویق انداختن مداوم کارها.

   

• تغییر در اشتها و الگوی خواب (افزایش یا کاهش).

   

نکته مهم: تشخیص قطعی سندروم بی انگیزگی باید توسط متخصص روانشناس یا روانپزشک انجام بشه. اگه این علائم رو در خودتون یا اطرافیانتون مشاهده می‌کنید، حتماً برای ارزیابی دقیق‌تر به یه متخصص مراجعه کنید. اون‌ها با بررسی کامل شرایط شما و رد کردن سایر احتمالات پزشکی، می‌تونن تشخیص درستی بدن.

وقتی بی انگیزگی شدید میشه، چیکار کنیم؟ انواع راه‌های درمان بی انگیزگی شدید

اگه بی انگیزگی به مرحله شدیدی رسیده باشه، یعنی دیگه واقعاً زندگی روزمره رو مختل کرده باشه، لازمه که به فکر درمان جدی باشیم. خوشبختانه راه‌های درمانی مختلفی برای بی انگیزگی شدید وجود داره که اغلب به صورت ترکیبی استفاده میشن:

تشخیص قطعی سندروم بی انگیزگی باید توسط متخصص روانشناس یا روانپزشک انجام بشه

• روان درمانی (Psychotherapy): این یکی از اصلی‌ترین و مؤثرترین روش‌های درمان بی انگیزگیه. انواع مختلفی از روان درمانی وجود داره که می‌تونه کمک‌کننده باشه:
  • درمان شناختی-رفتاری (CBT): این روش به شما کمک می‌کنه تا الگوهای فکری منفی و رفتارهای ناکارآمدی که منجر به بی‌انگیزگی میشن رو شناسایی و تغییر بدید.
  • درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT): این رویکرد به شما کمک می‌کنه تا افکار و احساسات ناخوشایند رو بپذیرید و در عین حال به سمت ارزش‌ها و اهدافتون حرکت کنید.
  • روان درمانی پویشی (Psychodynamic Therapy): این روش به بررسی ریشه‌های عمیق‌تر بی‌انگیزگی در تجربیات گذشته و ناخودآگاه شما می‌پردازه.

  • گروه درمانی: شرکت در گروه‌های درمانی و به اشتراک گذاشتن تجربیات با افرادی که مشکلات مشابهی دارن، می‌تونه خیلی مفید باشه.

     

• دارو درمانی (Pharmacotherapy): در برخی موارد، به خصوص اگه بی‌انگیزگی با افسردگی یا اضطراب شدید همراه باشه، روانپزشک ممکنه داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب تجویز کنه. این داروها می‌تونن به تنظیم مواد شیمیایی مغز کمک کنن و سطح انرژی و انگیزه رو بالا ببرن. مهم: مصرف هرگونه دارو باید حتماً تحت نظر پزشک متخصص باشه.

   

• تغییرات در سبک زندگی: همونطور که در بخش پیشگیری گفتیم، تغییرات مثبت در سبک زندگی می‌تونه تأثیر زیادی در بهبود انگیزه داشته باشه. این موارد شامل:
  • ورزش منظم: فعالیت بدنی باعث ترشح اندورفین میشه که به "هورمون شادی" معروفه و می‌تونه حالتون رو بهتر کنه.
  • تغذیه سالم و متعادل: مصرف مواد غذایی مغذی و پرهیز از غذاهای فرآوری شده و شیرینی‌جات می‌تونه به افزایش سطح انرژی کمک کنه.
  • خواب کافی و باکیفیت: سعی کنید هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب باکیفیت داشته باشید.

  • مدیریت استرس: از تکنیک‌های آرام‌سازی مثل مدیتیشن، یوگا، یا تنفس عمیق استفاده کنید.

     

• تنظیم اهداف کوچک و قابل دستیابی: به جای اینکه به کارهای بزرگ و طاقت‌فرسا فکر کنید، اهداف کوچیک و قابل اندازه‌گیری برای خودتون تعیین کنید. هر موفقیت کوچیک می‌تونه انگیزه‌تون رو برای قدم بعدی بیشتر کنه.

   

• ایجاد یک برنامه روزانه منظم: داشتن یه برنامه مشخص می‌تونه به شما کمک کنه تا از سردرگمی خارج بشید و کارهاتون رو با نظم بیشتری انجام بدید.

   

• پاداش دادن به خود: برای هر قدم مثبتی که برمی‌دارید، حتی اگه کوچیک باشه، به خودتون پاداش بدید. این کار به تقویت رفتارهای مثبت کمک می‌کنه.

   

• حمایت اجتماعی: با دوستان و خانواده در ارتباط باشید و از حمایت اون‌ها بهره‌مند بشید. صحبت کردن در مورد مشکلاتتون می‌تونه خیلی کمک‌کننده باشه.

   

  

   

   

مشکلات بی انگیزگی: وقتی بی‌حوصلگی دردسرساز میشه

بی انگیزگی اگه درمان نشه، می‌تونه مشکلات زیادی رو در جنبه‌های مختلف زندگی ایجاد کنه. این مشکلات فقط به احساس بی‌حوصلگی محدود نمیشن و می‌تونن خیلی جدی‌تر باشن:

• افت عملکرد تحصیلی و شغلی: یکی از اولین جاهایی که تأثیر بی‌انگیزگی رو نشون میده، کار و تحصیله. فرد بی‌انگیزه نمی‌تونه روی درس‌هاش تمرکز کنه یا وظایف شغلیش رو به درستی انجام بده و این می‌تونه منجر به افت نمرات، از دست دادن شغل، یا عدم پیشرفت حرفه‌ای بشه.

   

• مشکلات در روابط بین فردی: بی‌انگیزگی می‌تونه باعث بشه فرد از دیگران کناره‌گیری کنه، نسبت به روابطش بی‌تفاوت بشه، و حتی باعث ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان بشه.

   

• مشکلات سلامت روان: بی‌انگیزگی اغلب با مشکلات دیگه‌ای مثل افسردگی، اضطراب، و احساس پوچی همراهه و می‌تونه این مشکلات رو تشدید کنه.

   

• مشکلات سلامت جسمی: بی‌توجهی به سلامت جسمی، تغذیه نامناسب، و عدم فعالیت بدنی که اغلب با بی‌انگیزگی همراهه، می‌تونه منجر به مشکلات جسمی مختلفی بشه.

   

• افزایش اهمال کاری و تصمیم‌گیری‌های نادرست: فرد بی‌انگیزه تمایل داره کارها رو به تعویق بندازه و ممکنه در تصمیم‌گیری‌های مهم زندگی دچار اشتباه بشه.

   

• کاهش کیفیت زندگی: در نهایت، بی‌انگیزگی می‌تونه به طور کلی کیفیت زندگی فرد رو پایین بیاره و باعث بشه از زندگی لذت نبره.

   

• احساس گناه و شرمندگی: خیلی از افرادی که با بی‌انگیزگی دست و پنجه نرم می‌کنن، به خاطر عدم توانایی در انجام کارها احساس گناه و شرمندگی می‌کنن که این خودش می‌تونه بی‌انگیزگی رو تشدید کنه.

   

بی انگیزگی و فرسودگی شغلی: وقتی کار دیگه جذاب نیست

یکی از جاهایی که بی‌انگیزگی می‌تونه خیلی خودش رو نشون بده، محیط کاره. فرسودگی شغلی (Burnout) یه سندرومه که در نتیجه استرس مزمن و مدیریت نشده در محیط کار به وجود میاد و یکی از علائم اصلیش همین بی‌انگیزگی و کاهش علاقه به کاره.

وقتی دچار فرسودگی شغلی میشید، ممکنه این علائم رو تجربه کنید:

• خستگی شدید جسمی و روحی: احساس می‌کنید دیگه توانی برای کار کردن ندارید.

   

• احساس بدبینی و منفی‌نگری نسبت به کار: دیگه هیچ جنبه مثبتی در کارتون نمی‌بینید.

   

• کاهش کارایی و احساس بی‌کفایتی: فکر می‌کنید دیگه نمی‌تونید مثل قبل خوب کار کنید.

   

• احساس جدایی و دوری از همکاران و محیط کار: ترجیح می‌دید تنها باشید و از دیگران فاصله بگیرید.

   

• بی‌انگیزگی و بی‌تفاوتی نسبت به وظایف شغلی: حتی کارهایی که قبلاً ازشون لذت می‌بردید، دیگه براتون جذابیتی ندارن.

بی‌انگیزگی در فرسودگی شغلی می‌تونه ناشی از عوامل مختلفی باشه، مثل حجم کاری زیاد، عدم کنترل روی کار، پاداش ناکافی (چه مالی و چه غیرمالی)، عدم حمایت از طرف مدیران و همکاران، و یا احساس بی‌عدالتی در محیط کار.

چطور با بی‌انگیزگی ناشی از فرسودگی شغلی مقابله کنیم؟

• مرز بین کار و زندگی شخصی رو مشخص کنید: سعی کنید بعد از ساعت کاری، واقعاً از کار جدا بشید و به فعالیت‌های مورد علاقه‌تون بپردازید.

   

• از مرخصی‌هاتون استفاده کنید: استراحت و دور شدن از محیط کار برای بازیابی انرژی ضروریه.

   

• با مدیر یا همکاران مورد اعتمادتون صحبت کنید: شاید بتونید با هم راه‌حلی برای کاهش فشار کاری یا بهبود شرایط پیدا کنید.

   

• مهارت‌های جدید یاد بگیرید یا وظایف جدیدی رو امتحان کنید: گاهی اوقات یکنواختی باعث بی‌انگیزگی میشه. ایجاد تنوع می‌تونه کمک‌کننده باشه.

   

• به دنبال معنا در کارتون باشید: سعی کنید ارتباطی بین کارتون و ارزش‌های شخصیتون پیدا کنید.

   

• در صورت لزوم، به فکر تغییر شغل یا محیط کار باشید: اگه هیچ کدوم از این راه‌ها جواب نداد، شاید وقتش رسیده باشه که به یه تغییر بزرگ‌تر فکر کنید.

   

  

   

   

بی انگیزگی و فرسودگی عاطفی: وقتی احساسات خاموش میشن

فرسودگی فقط مخصوص کار نیست و می‌تونه در جنبه‌های عاطفی زندگی هم اتفاق بیفته. فرسودگی عاطفی (Emotional Burnout) حالتیه که در اون فرد به خاطر فشار عاطفی زیاد و طولانی مدت، دچار خستگی، بی‌تفاوتی، و کاهش همدلی میشه. این حالت بیشتر در افرادی دیده میشه که شغلشون نیازمند تعامل عاطفی زیادیه (مثل پرستاران، مددکاران اجتماعی، معلمان) یا در روابط شخصی خودشون تحت فشار عاطفی زیادی قرار دارن.

بی‌انگیزگی یکی از نشانه‌های بارز فرسودگی عاطفیه. فرد ممکنه دیگه علاقه‌ای به برقراری ارتباط با دیگران نداشته باشه، از نظر عاطفی احساس تهی بودن کنه، و نسبت به احساسات خودش و دیگران بی‌تفاوت بشه.

چطور با بی‌انگیزگی ناشی از فرسودگی عاطفی مقابله کنیم؟

• مراقبت از خود (Self-care) رو در اولویت قرار بدید: فعالیت‌هایی انجام بدید که بهتون آرامش میدن و حالتون رو خوب می‌کنن.
• مرزهای عاطفی سالمی تعیین کنید: یاد بگیرید که چطور از خودتون در برابر فشارهای عاطفی دیگران محافظت کنید و "نه" گفتن رو تمرین کنید.
• احساساتتون رو بشناسید و بپذیرید: سعی نکنید احساساتتون رو سرکوب کنید. با یه دوست مورد اعتماد یا یه درمانگر در موردشون صحبت کنید.
• وقت‌هایی رو به تنهایی و سکوت اختصاص بدید: گاهی اوقات لازمه که از هیاهوی اطراف دور بشیم و با خودمون خلوت کنیم.
• از فعالیت‌هایی که از نظر عاطفی شما رو تخلیه می‌کنن، برای مدتی فاصله بگیرید.

• به دنبال حمایت اجتماعی باشید: با افرادی وقت بگذرونید که به شما انرژی مثبت میدن و درکتون می‌کنن.

   

حرف آخر: انگیزه مثل یه عضله است!

دوستان و همراهان دوره ساز، همونطور که دیدید، بی‌انگیزگی یه مشکل پیچیده‌اس که می‌تونه دلایل مختلفی داشته باشه و روی جنبه‌های مختلف زندگی ما تأثیر بذاره. اما نکته مهم اینه که بی‌انگیزگی یه سرنوشت محتوم نیست و میشه باهاش مقابله کرد. یادتون باشه انگیزه مثل یه عضله است. اگه ازش استفاده نکنیم و تقویتش نکنیم، ضعیف میشه. پس سعی کنید با تعیین اهداف کوچیک، مراقبت از خودتون، و کمک گرفتن از دیگران، این عضله رو قوی نگه دارید. اگه هم احساس کردید به تنهایی از پسش برنمیاید، بدون هیچ تردیدی از یه متخصص کمک بگیرید. هیچ اشکالی نداره که برای سلامت روانمون هم به اندازه سلامت جسممون اهمیت قائل بشیم.

نقشه راه هدف گذاری به پیشنهاد دوره‌ ساز:

1. راهنمای جامع هدف‌گذاری: از تعریف ساده تا فتح قله‌های موفقیت
2. هدف‌گذاری در زندگی شخصی و محیط کار: نقشه‌ی گنج
3. تفاوت چشم انداز، هدف و بیانیه ماموریت سازمان
4. هنر ظریف برنامه ریزی 0 تا ۱۰۰ برنامه ریزی اصولی
5. از رویا تا هدف گذاری با مدل روبیکان: نقشه راه رسیدن به اهداف
6. انگیزه چیست؟ نگاهی عمیق به انگیزه و نظریه های مدرن
7. نظریه خود تعیین‌گری دسی و رایان: سکان زندگی‌ات را به دست بگیر!
8. مدل هدف‌گذاری الیوت و دوئک: چگونه هدف گذاری می‌کنیم
9. بی انگیزگی (سندروم بی انگیزگی) چیست؟
10. هدف گذاری به روش اسمارت (SMART)
11. خلاصه و چکیده کتاب طرز فکر
12. نظریه‌های یادگیری: از رفتارگرایی تا آلبرت بندورا
13. خلاصه کتاب هفت عادت مردمان موثر اثر استفان کاوی
14. خلاصه کتاب آزمایش مارشمالو اثر والتر میشل
15. خلاصه کتاب مهم ها را بسنجید اثر جان دوئر
16. جان دوئر کیست؟